Borneo: in de jungle en op een onbewoond eiland

 De laatste update is alweer 1,5 week geleden. Dit wordt dan ook een iets langer verhaaltje, dus haak gerust af. Wat je dan misschien mist:
- jungle verhaal in Borneo
- in de woning van een Oekraïner en Russin beland
- zwervers (wij) die 2 nachten doorbrengen op een onbewoond eiland 

Ondertussen zijn we op 30-5 laat in Sandakan (Borneo) aangekomen en hebben we een dag de tijd genomen om een beetje te bedenken wat we gingen doen. Sandakan zelf is weer heel anders dan Kuala Lumpur en er zijn bijna geen toeristen. Wij zijn dan ook een echte attractie: mensen zwaaien, lachen, wijzen of willen met ons op de foto. 
We zijn met een 3 daagse trip meegegaan naar de Kota Kinabatanangrivier, waar we nachttrekkingen en rivier cruises (dat klinkt luxer dan het is, het is een klein bootje op de rivier om dieren langs de kant, in het water of in de lucht te spotten) hebben gedaan. Heel gaaf! We hebben ook echt weer geluk gehad en een familie olifanten, krokodillen, hele mooie vogels, een orang oetang (!!), neusapen en nog heel veel andere aapjes hebben gezien. We noemen alle aapjes Jopie. Hier wat foto's van wat we gezien hebben:

We sliepen in de jungle, dus we moesten goed opletten dat aapjes geen spullen van ons 'lenen'. 
We hebben trouwens ook nog tijgers gezien, maar die waren alleen in de koelkast te vinden:

Vanuit de jungle zijn we na de trip naar het Westen gereisd, Kota Kinabulu. Om geld te besparen zijn we in plaats van vliegen, met een bus gegaan. Die bus was eigenlijk vol, maar wilde ons nog wel meenemen. Dat betekende dat we 6 uur lang (en dat is geen rit zoals op de A1 in NL) naast de buschauffeur op een krukje (zonder rugleuning) en een stoel (goed vasthouden want het schommelt allemaal heel erg) hebben doorgebracht. Maar, we waren blij dat we mee konden, dit scheelde tijd en geld! We dachten met onze aanwezigheid in de bus, dat hij nu wel echt vol moest zijn, maar er kwamen gedurende de rit nog mensen bij, die bleven staan of op het trapje konden zitten. Ook hier waren we weer de enige toeristen, dus we trokken wel wat bekijks. 
Bij aankomst in Kota Kinabulu (4-6) hebben we een comfortabel hostel/hotel waar ze o.a een koffie machine en een pooltafel ter beschikking hebben voor gasten. Kijk, dat zijn nou nog eens fijne dingen!!

Inmiddels is Janine die dag behoorlijk moe en verkouden geworden van de jungle dagen en het gebrek aan slaap (geen corona, test is gedaan...) dus gaat op tijd naar bed. Thomas heeft juist behoefte aan een biertje in de rooftopbar, waar hij na een drankspel met locals nog een Oekraïner ontmoet en per ongeluk veel te laat in een nachtclub beland. De Oekraïner (Vladimir) is getrouwd met een Russin (Svetlana), ja echt, en ze wonen hier in Kota Kinabulu, dus dat levert interessante gesprekken op. Ze kunnen, naar verwachting,  ook behoorlijk drinken, dus de volgende dag doen wij ook niet zo veel ;).
Wel hebben we bedacht om naar een klein eilandje in de buurt van Kota Kinabulu te gaan. Het liefst waar niets is, en daar de nacht doorbrengen in een gehuurd tentje. Het eiland wat we in gedachten hebben wordt ons afgeraden ivm de brutale aapjes die mensen aanvallen.
Dus we gaan naar het op 1 na kleinste eilandje, waar na 16.00 uur de dagjesmensen weer vetrekken, het enige restaurantje/winkeltje dichtgaat, en vervolgens alleen een paar locals die hier werken, over blijven. 
Goed genoeg voor ons, dus wij hebben bedacht om hier 2 nachten door te brengen en ter plekke een tentje te huren in het winkeltje.
De avond voordat we gaan hebben we gegeten met Vladimir en Lana en zijn we met hun mee naar huis gegaan. Ze hebben een mooi dakterras waar je uitkijkt over de hele stad,  heel erg mooi. Ook zijn ze heel erg bezorgd dat we te weinig eten en comfort hebben op het eiland met ons huidige plan, dus ze staan erop dat we hun: yogamatjes (wij waren van plan alleen in een tentje te gaan liggen), thermosfles voor heet water, kaas, tomaten, tonijn, kaarsjes, anti muggen spul mee nemen.
Heel lief allemaal. Ook hebben ze ons er van voorzien om die avond genoeg rum in te nemen zodat we er weer een paar dagen tegenaan kunnen. 

 Svetlana kijkt rond of ze ons nog wat anders kan meegeven. 

Met name de yogamatjes hebben hun dienst bewezen, bij aankomst op het eiland blijkt er namelijk geen tent beschikbaar te zijn... de informatie die wij van internet af hebben gehaald, is 2 jaar oud en de tent die ze hadden is kapot gegaan. Door covid hebben ze niet het budget om het te vervangen. Ook zijn er blijkbaar bijna nooit mensen die dit plan van overnachten hebben opgevat, dus het is allemaal erg moeilijk. We besluiten om buiten te gaan slapen. Het wordt niet kouder dan 25 graden, dus wat dat betreft moet het kunnen. Als het gaat regenen kunnen we onder een afdak gaan liggen. We willen wel een plekje hogerop, vanwege deze beesten (monitor lizards/varanen):

Ook zijn er veel muggen en sandflies, maar goed, we kijken wel even. 
We hebben de eerste nacht geen regen, en het slapen op de picknicktafel gaat boven verwachting. Oke, ons lichaam is stijf en we zijn brak, maar we hebben wel zonsopkomst gezien, een paar uren geslapen en zijn niet opgegeten door muggen/monitor lizards! Dus we besluiten de tweede nacht ook gewoon te doen. 

mooi plekje he?

overleefd!

Na 15 telefoontjes van de mevrouw die hier werkt, is er opeens een tentje!  Het tentje is zo simpel als maar kan, maar heel functioneel. Met een flinke regenbui (zoals dat hier in Azië ineens kan vallen) zouden we het echter niet drooghouden,  dus om 4.30 uur in de nacht hebben we bij de eerste spetters het tentje versleept en onder een afdek gezet (er zaten toch geen haringen bij). 

Al met al hebben we weer wat uren geslapen, zijn we wederom niet opgegeten en is dit dus een succes!! We zijn wel heel blij dat we vanavond weer een bed en een douche hebben ;). 
Verder hebben we op dit eiland gesnorkeld (we hebben heel mooi en veel levend koraal gezien), geluierd,  spelletjes gedaan, en Thomas heeft beide avonden vuur gemaakt!

 Het begin is er!

Mooie ervaring om op zo'n eiland te blijven terwijl iedereen weg gaat en samen te bekijken hoe we dit nou precies gaan aanpakken.