Mooiste land ooit! Mongolië!

We kunnen niet eens beginnen met beschrijven hoe mooi dit land is. Alleen al de aankomst vorige week op het vliegveld van Ulaanbaatar ademt ruimte en dat is na Zuid Oost Azië echt een verschil, én heel erg welkom! 
We hebben de eerste dagen doorgebracht in Ulaanbaatar om een plan te maken voor onze tocht door Mongolië.  Omdat overal wordt aangeraden om niet zelf een auto te huren, maar een driver (want slechte wegen, voor zover je het wegen kan noemen) en een gids erbij (want groot uitgestrekt land zonder bereik), is dit behoorlijk wat werk. Wij wilden op eigen houtje het land in, dus Thomas heeft onderzocht hoe je een 4x4 moet besturen op moeilijke momenten en Janine heeft zich verdiept in de route. Op de valreep konden we gelukkig een 4x4 (die je hier echt nodig hebt) huren, een Russische UAZ Patriot pick up truck, waarmee we behoorlijk wat bekijks trekken.

Iedere Mongool die we tegen komen komt ongegeneerd de auto en de pick up inspecteren. Wat zit er allemaal in? Ze vinden het een mooie auto, en lijken het met name mooi te vinden dat hij Russisch is...

 hier staat er weer 1 😉

Helaas kunnen we bijna geen gesprek voeren omdat het Mongools voor ons veel te moeilijk is, en zij bijna nooit Engels spreken. 

Eenmaal op de route zien we fantastische landschappen. We vinden dit allebei het mooiste land wat we ooit gezien hebben. Je kunt uren rijden en maar 1 of geen auto tegenkomen, alleen wat kamelen, paarden, schapen, geiten etc. Het landschap wisselt ook steeds, wat heel bijzonder is. Maar goed, foto's zeggen meer, dus hierbij een impressie.

We zullen niet alles beschrijven wat we de afgelopen week gezien of gedaan hebben (we willen jullie natuurlijk niet te jaloers maken..). We maken in totaal een rondrit van bijna 2500 km, waarvan een groot deel door de Gobi woestijn. Alle ritten zijn ontzettend mooi en een groot deel is "off-road". (Bandensporen volgen). Soms is het wel even spannend met stenen of ineens een kuil, maar tot nu toe (AFKLOPPEN!!!!)is het allemaal nog goed gegaan. Thomas mocht wel een vastgelopen auto uit het zand slepen: 

Een van de hoogtepunten afgelopen week waren de grote zandduinen van Khongoryn Els. Die kun je beklimmen, maar dat is ontzettend zwaar (iedere stap vooruit wordt gevolgd door bijna even ver terugzakken in het zand)! Eenmaal op de top was het de tocht helemaal waard, want het uitzicht was geweldig. En, van de zand berg af gaat veel sneller. Vooral als je in een vuilniszak gaat zitten, wat fungeert als een sleetje!! 

Verder hebben we wat kampeerspullen gehuurd/gekocht en slapen we iedere nacht in een tentje, die je met een pomp op moet blazen. Hij staat dus binnen 2 minuten. Een nadeel is wel dat ie een beetje lek is, dus moeten we hem iedere nacht nog een keer oppompen. Maar, dat is altijd rond zonsopgang, dus dat heeft ook voordelen:

 beschutting voor de wind, koken in de achterbak.

Op deze manier rondtrekken geeft echt een groot gevoel van vrijheid, je kunt gaan en staan waar je wil en kamperen waar je wil (douchen met een fles water en shampoo in the middle of nowhere, daar wordt je serieus schoon van hoor!).

Je kunt trouwens ook letterlijk rijden waar je wil. Er zijn wel zandweggetjes, maar nog veel meer opties: bandensporen van auto's die plotseling besloten dat ze rechtsaf wilden. Wij doen daar net zo goed aan mee (de offline wegenkaart van maps.me houdt er soms een opmerkijke routebeschrijving op na). Het land is zo ontzettend wijds. Bijna geen bossen of bebouwing, wat maakt dat je altijd de horizon ziet en elke avond een mooie zonsondergang hebt. Ook merken we dat hier veel minder 'moe' zijn dan in de andere landen. Ook al rijden we een groot deel van de dag (we rijden allebei). Er zijn minder prikkels, minder mensen, hele dag buiten, super mooi landschap. Echt fantastisch! Rijden hier is ook echt leuk. Je hebt bijna geen andere weggebruikers en veel uitdagende "wegen", met gaten, gleuven, water of los zand, waardoor je geregeld snel moet nadenken en het juiste deel van de weg moet kiezen. Zelfs Janine crosst nu met snelheid door dit soort wegen ;). We moesten in het begin even wennen aan onze Igor (ja de auto heeft een naam) maar het is echt leuk om met zo'n sterke auto dit soort terrein aan te gaan. 
Nouja, nu houden we erover op. We hebben gelukkig nog even te gaan, want we willen dit land nog niet verlaten.

Nog even een paar fototjes:

 (na de nachtvlucht ondergedompeld in een Yurt!)